نمایشگاه آثارهنرمندان لیتوانیایی در تهران
نمایشگاه چیدمان هنرمندان لیتوانیایی با عنوان خودآرایی با نمایشگاه گردانی حجت امانی و «ایگناس کازکویچ» و با حضور «مونیکا زلتاس کیته» و «برونه نوردس کیه» و «ایگناس کازکویچ» از کشور لیتوانی از 12 اردیبهشت به مدت یک ماه در موسسه صبا برپا خواهد بود.
پیش ازاین حجت امانی هنرمند نقاش و عکاس چیدمانی نیز به دعوت مرکز مطالعات و فرهنگ و هنر کشور لیتوانی تابستان سال گذشته فعالیت و اقامت هنری در کشور لیتوانی داشت.
این مجموعه از بخشهای مستقلی تشکیل شده است که مهمترین آن چیدمانی با عنوان «برابری همگان» نام دارد.
این پروژه متشکل از چندین بخش مستقل است که با بهرهگیری از تکنیکهای بافندگی و برگرفته از فرشهای ایرانی توسط این هنرمندان ارائه شده است.
امانی درباره این نمایشگاه میگوید: «بافتهها و فنون برای این هنرمندان چیزتازهای نیست، زیرا آنها ازکارشناسان این زمینه هستند و بالاترین درجه هنری لیتوانی را در این رشته دارند.
آنها به گفته خودشان در تمام جوانب بافتههای معاصر، به صورت عملی کسب مهارت کردهاند و درعین حال در مسیربافتههای تجربی و قدیمی لیتوانیایی گام بر نمیدارند، بلکه بافتهها برای آنها به عنوان یک رسانه و تمامیتی (مجموعهای) از روشهای مختلف بیان مطرح است».
به گفته امانی؛ مسیری که در آن، بافته ها از نظر ظاهری (از طریق نقوشِ پارچه مانند- تزئین، بافت) یا استعارهای (از طریق رقابت با گرمی و نرمی و پُرپرزی و لطافت و خوشلمسی بافتهها) به کمک راههای غیرنساجانه مورد تقلید قرارمیگیرند.
این را «فن مولف» مینامند. هنرمندانی که به چنین فنی میرسند، از شیشه، سیم، کاغذ، پلاستیک و دیگر مواد غیر نساجی بافته میسازند.
هنرمندان لیتوانیایی درباره انتخاب موضوع بافتن برای نمایشگاه چیدمانی خود میگویند: «تار و پود استعاره فربهی است برای سرنوشت بشر و امکان تغییرآن. با تولد، تاری به دست شما داده میشود که درطول زندگی میتوانید پودی را از آن رد کنید، اما معمولا این کار را دگمهها و هنجارهای اطراف شما برایتان انجام میدهند، به این معنی که انتخاب شما از محیط و از ترسِ خود شما متاثرمیشود و شما ترجیح میدهید چیزی را انتخاب کنید که آشنای شماست و شما به آن خو گرفتهاید و از امتحان کردن چیزهای جدید و ناشناخته سربازمیزنید؛ چیزهایی که شاید بتوانند سرنوشت شما را تغییر دهند».
به گفته این هنرمندان آثارآنها بستگی به مکانی که درآن به نمایش گذاشته میشود و بیننده دارد.
از این رو چیدمان آنها هر بار متفاوت به نظرمیرسد. در واقع این هنرمندان به دنبال آن هستند تا بیننده را با بیننده دیگری مواجه کنند که در درون چیدمان فضای نمایشگاه حضور دارد.
از این طریق به بخشی از چیدمان تبدیل میشود و در نتیجه، برچسبها و عناوین را تکثیر میکند.
این هنرمندان با توجه به تفاوت زیستی بشر قصد دارند این نمایشگاه را در سراسر جهان برپا کنند تا شاهد دیدگاهها و برداشتهای متفاوت باشند.